-За некој ден после новата декада, ќе полнам 48 години. Порано се потресував поради годините, а сега сум благодарна за привилегијата да ги имам. Е да, си носат брчки, целулит, умор, климактериум, ама па мои се и си ги сакам. Ми носат нови луѓе, сознанија за себе, нови книги, предизвици како да се помине побезболно пубертетот на ќерка ми. Времето ме плаши само ако немам што да правам со него, а тоа не се случило. Впрочем, не верувам во категоријата време и велам дека ние луѓето од пуста потреба сè да ставаме во рамки, така сме го определиле и времето. Моето време се мери во љубов...